نگفتمت مرو آنجا که آشنات منم؟!درین سراب فنا چشمهء حیات منم!
وگر بخشم روی صدهزارسال ز من
بعاقبت بمن آیی که منتـهات منمنگفتمت که بنقش جهان مشو راضیکه نقشبند سراپردهء رضات منمنگفتمت منم بحروتو یکی ماهی
مرو بخشک که دریای با صفات منمنگفتمت که چو مرغان بسوی دام مروبیا که قوت پرواز و پروپات منمنگفتمت که ترا ره زنند و سرد کنندکه آتش و تـپـش و گرمیهوات منمنگفتمت که صفتهای زشت در تو نهندکه گم کنی که سر چشمة صفات منمنگفتمت که مگو کار بنده از چه جهتنظام گیرد، خلاق بیجهات منم
اگر چراغ دلی دانک راه خانه کجاست
وگر خدا صفتی! دانک کدخدات منم
شنیدن دکلمه با صدای رضا پیربادیان
بسیار عالی و زیبا
سپاس
ممنونم