نمی دانم تقصیر توست یا بی خیالی ستاره ها-علی حمیــدی-دکلمه رضا پیربادیان

نمی دانم تقصیر توست
یا بی خیالی ستاره ها
که ایــــــن قــــــــدر
از قطارهای بی بازگشت جا مانده ام!؟
آخر نمی دانی چند سال است
_درست بعد از آخرین پروانه ای که بر لبهایت رویید_
تمام ایستگاه های متروکه ی دنیا
در سرم بی رحمانه شیپور می زنند
می زنند
می زنند
هی شیپور می زنند
شاید هم یادت رفته باشد
چند آغوش
و چقدر بوسه
بدهکار شعرهای من هستی
اصلا هم که ندانی بعد از تو
چند هزار سال با سیگارهایم قدم زده ام
و چند سال نوری
بی تو هر شب
هر شب
هر شب
مرده ام
و صبح با شعرهایی نیمه تمام
سر از گیسوان تو در آورده ام
ولی این را بدان این آخرین باری ست
که می خواهم برایت بمیرم
**
بله !
چای بعد از ظهرت را که خوردی
کمی که با یاسهای باغچه قدم زدی
روبروی محو ترین خاطره ات بایست
آنگاه زمان روی آخرین پک سیگارم معلق خواهد ماند
***
راستی گیسو شلال!
فردا صبح که از خواب برخاستی
همان پیراهن بنفش گلدار که...
اصلا بی خیال
یادم نبود من چند سال است
که بی تو
مرده ام.

دانلود