دکلمه های رضا پیربادیان
Email: pirbadian@gmail.com
دکلمه های رضا پیربادیان
Email: pirbadian@gmail.comدرباره من
ایمیل من برای تماس :
pirbadian@gmail.com
ادامه...
دستهها
- قیصر امین پور 18
- احمد شاملو 25
- اخوان ثالث 12
- حسین منزوی 11
- مولوی 10
- حافظ 12
- سید علی صالحی 24
- فروغ فرخزاد 9
- سیاوش کسرایی 4
- شهریار 5
- نادر نادر پور 2
- هوشنگ ابتهاج -سایه 6
- پابلو نرودا 4
- محمد علی بهمنی 15
- فریدون مشیری 6
- سعدی 7
- شفیعی کدکنی 3
- غزل جدید 39
- شاعران خارجی 4
- متن ادبی و ... 4
- نزار قبانی 6
- سهراب سپهری 7
- ایرج میرزا 2
- نیما یوشیج 4
- نصرت رحمانی 2
ابر برجسب
شعر نو غزل جدید قیصر امین پور مولوی فروغ فرخزاد محمد علی بهمنی سعدی حافظ غزل شاملو سید علی صالحی اخوان ثالث حسین منزوی فریدون مشیری شعر خارجیجدیدترین یادداشتها
همه- چه میکنی چه میکنی_اخوان ثالث_دکلمه رضا پیربادیان
- اگر ابر است این تاریک-اخوان ثالث_دکلمه رضا پیربادیان
- هیچیم و چیزی کم -اخوان ثالث- دکلمه رضا پیربادیان
- مرداب_اخوان ثالث_دکلمه رضا پیربادیان
- چاقو-نصرت رحمانی-دکلمه رضا پیربادیان
- ﺷﺎﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﺧﺴﺘﻪ ﺍﺕ ﺭﺍ ﺩﯾﺮ ﻓﻬﻤﯿﺪﻡ ﭘﺪﺭ-زهرا ضیایی-دکلمه رضا پیربادیان
- «ملیحه» پنجره بگشای آفتاب دمید-نصرت رحمانی-دکلمه رضا پیربادیان
- ای مردمان بگویید آرام جان من کو-انوری-دکلمه رضا پیربادیان
- در خانه غم بودن از همت دون باشد-مولوی-دکلمه رضا پیربادیان
- سبز-اخوان ثالث-دکلمه رضا پیربادیان
- در شب سرد زمستانی-نیما یوشیج-دکلمه رضا پیربادیان
- چند سالیست که تکلیف دلم روشن نیست-عبدالجبار کاکایی-دکلمه رضا پیربادیان
- یلدا-فریدون مشیری-دکلمه رضا پیربادیان
- ای دل شکایتها مکن تا نشنود دلدار من-مولوی-دکلمه رضا پیربادیان
- سکوت میکنم و عشق در دلم جاریست-سهیل محمودی-دکلمه رضا پیربادیان
بایگانی
- اردیبهشت 1401 1
- دی 1400 1
- آبان 1400 1
- مرداد 1400 1
- فروردین 1399 2
- اسفند 1398 3
- دی 1398 4
- آذر 1398 1
- آبان 1398 1
- شهریور 1398 7
- مرداد 1398 5
- خرداد 1398 3
- اردیبهشت 1398 3
- فروردین 1398 3
- اسفند 1397 5
- بهمن 1397 8
- دی 1397 3
- آبان 1397 6
- مهر 1397 10
- شهریور 1397 5
- تیر 1397 5
- خرداد 1397 1
- اردیبهشت 1397 7
- فروردین 1397 6
- اسفند 1396 3
- بهمن 1396 4
- دی 1396 1
- آذر 1396 5
- آبان 1396 7
- مهر 1396 2
- شهریور 1396 6
- مرداد 1396 10
- تیر 1396 4
- خرداد 1396 5
- اردیبهشت 1396 5
- فروردین 1396 9
- اسفند 1395 9
- بهمن 1395 11
- دی 1395 6
- آذر 1395 9
- آبان 1395 8
- مهر 1395 21
- شهریور 1395 15
- مرداد 1395 8
- تیر 1395 15
- خرداد 1395 5
- اردیبهشت 1395 5
- فروردین 1395 7
- اسفند 1394 9
- بهمن 1394 8
- دی 1394 6
- آذر 1394 5
- آبان 1394 6
- مهر 1394 7
- شهریور 1394 5
- مرداد 1394 7
- تیر 1394 10
- خرداد 1394 2
- اردیبهشت 1394 6
- فروردین 1394 1
- اسفند 1393 3
- بهمن 1393 3
- دی 1393 4
- آذر 1393 4
- آبان 1393 8
- مهر 1393 6
- شهریور 1393 7
- مرداد 1393 2
- تیر 1393 3
- خرداد 1393 5
- اردیبهشت 1393 8
- فروردین 1393 4
- اسفند 1392 7
- بهمن 1392 8
- دی 1392 3
- آذر 1392 3
- آبان 1392 7
- مهر 1392 9
- شهریور 1392 6
- مرداد 1392 7
- تیر 1392 12
- خرداد 1392 7
- اردیبهشت 1392 14
- فروردین 1392 7
- اسفند 1391 10
- بهمن 1391 7
- دی 1391 8
- آذر 1391 7
- آبان 1391 10
- مهر 1391 3
- شهریور 1391 5
- مرداد 1391 5
- تیر 1391 8
- خرداد 1391 3
- اردیبهشت 1391 9
- فروردین 1391 8
- اسفند 1390 3
- بهمن 1390 28
- دی 1390 9
آمار : 5957041 بازدید
Powered by Blogsky
بیا تقسیم کن این فرصت ِ دیدار را با من- شهراد میدری -دکلمه رضا پیربادیان
بیا تقسیم کن این فرصت ِ دیدار را با من
بغل کن زیر ِ باران عطر ِ گندمزار را با من
خدا فندک که زد با آذرخشش، پک بزن سنگین
اگر شد دود کن یک نخ دو نخ سیگار را با من
اجاق از آتش ِ دل کرده ام برپا برای ِ چای
تماشا کن بخار ِ قوری ِ گلدار را با من
بخند و خانه را نقاشی از رنگ ِ لبانت کن
پر از رزهای ِ قرمز کن در و دیوار را با من
از آن صندوق ِ شاه عباسی ات آیینه را بردار
بخان ابروی ِ عشق الدوله ی ِ قاجار را با من
سلامت باد ِ عمر ِ رفته لبهامان به روی ِ هم
بنوش این پیک ِ از مستانگی سرشار را با من
شلال ِ گیسوان ِ باد امضا کرده را وا کن
شبانه در میان بگذار این طومار را با من
اگرچه عادتت نامهربانی بوده از اول
بیا و مهربانی کن همین یک بار را با من
خداحافظ نگو که بی تو خیلی زود می میرم
نرو از پیش ِ من هرگز، نکن این کار را با من
شنیدن دکلمه با صدای رضا پیربادیان
رضا پیربادیان
سه‌شنبه 1 اردیبهشت‌ماه سال 1394 ساعت 10:43
زندگی با زمین زدن هایش
بر در حجله، گربه ام را کُشت
بعد از آن، هر سلام و لبخندی
خنجری شد که می زدند از پشت
دشمنانم به دوست می مانند
دوستانم به مُردنم راضی
وَ تو که با من و همین اوضاع
گفته بودی همیشه می سازی
محو زیبای صورتت بودم
در خیالی که «عشق» تابیده ست
غرق نادانی ام، نمی دیدم
نورِ ماه «انعکاس» خورشید است
از زمین، از زمان، بریدم تا...
مرد راه رسیدنت باشم
پل شدم تا به مقصدت برسی
قول دادم زِ هم نمی پاشم
قلعه ام لخت بود و بی لشکر
در سرم شور پادشاهی بود
در نهایت، علیه من شورید
سرنوشتی که اشتباهی بود
قصّه ات را رها کن ای شهزاد!
کینه از سینه ام نیفتاده ست
وعده ات هم دروغ بود انگار
این شب یک هزار و هفتاد است
این شب یک هزار و هفتاد است
آخرش را بگو، خلاصم کن
یا اگر ممکن است با بوسه
جای این قصّه، بی حواسم کن
شاهدخت دژ بلند غرور
آمدم! کو طناب گیسویت؟
آمدم، دیدمت که خواباندی
اژدها را کنار پهلویت
آمدم راه بی تو را، دیدم:
دیگری گرم گفت و گویت بود
پل شدم تا به مقصدت برسی
مقصدت؛ مرد آرزویت بود
کار من؛ ماندن و زمین خوردن
کار تو؛ پس کشیدن و رفتن
می خورَد بد به هم در این احوال
حالم از شعر و شاعری، از من
قصّه ات را رها کن ای شهزاد
گم شو از قلعه ام، خلاصم کن
من خیانت نمی پذیرم، آووخ...
نحوه ی دیگری قصاصم کن
دوستم مرد آرزویت بود؟؟
دشمن اژدها-سَرم...؟ باشد
شاید این آخرین شب «درد» است
شاید این شعر آخرم باشد...
آریا صلاحی / هزار و هفتاد شب
رضا جان چه غوغایی کردی پسر
زنده باد
سپاس
چرا این شعر رو با این همه اشتباه نوشتید؟ از شما خیلی بعید بود
ممنون از صدای خوبتان
همچنین بعید هم نیست چون شعر هارو از وبلاگ ها میگیرم به اصل اش دسترسی ندارم