میگویند هر کسی که رویا نبیند
باد میآید و یک طوری
اسمش را خط میزند
خوابهایش را خط میزند
بعد هم به او نمیگوید که اهلِ هوای بوسه را
کجا باید جُست...
میگویند ستارهای که گاه
بالای بامِ خانهی ما میآید
روحِ غمگینِ همان قاصدکیست
که شبی از ترسِ باد
پشت به جنوب و رو به جایی دور
گذاشت و رفت و دیگر
به خواب هیچ بوتهای باز نیامد!!!
حالا هر شبِ خدا
هر کجای این منزلِ بیماه وُ
این کوچهی بیستاره که باشم،
باز تا به یاد میآورم
که باد با خوابِ ماه و اسم ستاره چه کرد،
هی رو به همین چراغِ شکسته گریه میکنم
ترانه میخوانم
خواب میبینم
دروغ میگویم...
دروغ میگویم که هوایِ آنجا
جورِ دیگری خوش بود،
یا شبِ آنجا که عجیب علاقه
عجیبِ شوق و عجیبِ تماشا!!!
شنیدن دکلمه با صدای رضا پیربادیان
خیلی ممنون از وب سایت خوبتون وبتون خیلی عالیه موضوعاتشو متنوع ترکنین بهتره
98651
موضوع اش فقط شعر و دکلمه هست
سلام موجود دنگ خوش
اینجا انگار دنبالت کردن هااااا
با عجله خوندی
شاید