چه خلوت خوشی دارد این گوشه ی قشنگ..
باد از عطر علف بی هوش
هوا از عیش اسمان ابی
و ذهن روشن هیزم
که گرم گرم از خیال جنگل افرا و صنوبر است
جه بوی خوشی می اید از حواشی این پونه زار
باید ان جا
ان دور دست کمی مانده به رود
باران باشد
یک جاده ی خیس نقره بوش ان جا
بیچیده ی نم و نی
پر از نقش پای پرنده و اهوست
ان جا بادهای از شمال امده
دارند رمه های سراسیمه ی مه را به جانب دره های پنج و نیم غروب می برند
شنیدن دکلمه با صدای رضا پیربادیان
چه خلوت خوشی دارد این گوشه ی قشنگ..
عین خلوت وبلاگ تو....مسیحا
براووووووووو
صدایت ماندگار استاد
صداتونم عالیه![](http://www.blogsky.com/images/smileys/023.gif)
سبز سبز باشین...
....
صداتون به ادم ارامش میده