بندی دگر دوباره بپایم نیفکند
تنها خاستگاه نفس های پراکنده ام
درد دوست داشتن توست
تو فقط بداهه بخند
من هر چه بیشتر درد بکشم
طولانی تر عمر میکنم
نگاه کن
امشب تنها برای تو زیبا شده ام
رویاهایم قافیه ندارند
اما با نوازش
قصیده ای میسازم
که از هر جای تنت
سراغ دست هایم را بگیری
راه را نشانت بدهند
همه ی عمر یکطرف
این چند دقیقه خلوت عاشقانه
با تو یکطرف
تنها به همین دم
که از عطر اعتماد آکنده است
فکر کن
من با دستهایم
همه ی راه های رفته را
باز میگردم