به کجا چنین شتابان ؟
گون از نسیم پرسید
دل من گرفته زین جا
هوس سفر نداری ؟
ز غبار این بیابان
- " همه آرزویم اما
چه کنم که بسته پایم "
- " به کجا چنین شتابان "
- "به هر آن کجا که باشد
به جز این سرا سرایم "
- " سفرت بخیر اما
تو و دوستی خدا را
چو از این کویر وحشت
به سلامتی گذشتی
به شکوفه ها ، به باران
برسان سلام ما را "
شنیدن دکلمه با صدای رضا پیربادیان
بخشیدا ولی خیلی بی روح دکلمه کرئین حیف از این شعر نیست
هوس سفر نداری
ز غبار این بیابان
تمام پنج شنبه های من پر می شود از موسیقی و شعر
پنج شنبه هایی که بوی مهر می دهد و آواز ، بوی خوش کلمات وقتی جاری می شود میان انبوه لحظه ها
آقای پیر بادیان
مدتی است که برای شنیدن شعر خوب و شعرخوانی خوب تمام سایت ها می گردم.
صدای شما بی نظیر است. گرم و پر احساس.
بی اغراق می گویم. گاهی چندین و چند بار بعضی اشعار را گوش می دهم.
شعر های سید علی صالحی را خیلی دلنشین می خوانید. کاش بیشتر شعر بخوانید
مرسی از لطفت
گون نماد چیه؟؟؟؟؟؟؟؟
شاید همون مرغ باغ ملکوتی که در قفس گرفتاره..
سلام دوستم گون گیاهی خودرو است که در بیابان رشد میکند و در این شعر نماد انسانی دست و پا بسته یا همان زندانیست
ممنون
سلام،گون گیاهی خودرو است که در بیابان رشد میکند و در این شعر نماد انسانی دست و پا بسته یا همان زندانیست
دوست عزیز گون یک بوته صحرائی است بیشتر در کویر ها و شوره زار می روید خوراک شتران است .اما بعداز خشک شدن در اثر وزش باد چنان با شتابان از ریشه کنده می شود حتی سرعتش از سرعت باد نیز بیشتر است این تمثیل را زده اند که گون با آن تیز بائی از نسیم می پرسد به کجا چنین شتان .....
سلام ... عالی ی بخدا ... ممنونم
سپاس
عالی بود
به نظرتون تو این شعر قهرمان کیه؟
گون یا نسیم؟؟
سوال جالبیه
نسیم فکر کنم
عالی بود
عالی بود مرسی
خدا سلامتی بده همه خوب های ایران .
خیلی بی روح و بی جون بود. اصلا قابل قبول نیست این چنین چیزی ...... با این حال از ادمین تشکر میکنم ومرسی .
شعر خیلی خوبیه
در این شعر گون نماد انسانهایی که پاهایشان در عقاید افکار و ارزوهای دنیایی بسته شده و مثل یک زندانی که ازادی ندارد میماند. اما نسیم نماد انسانهای ازاده است که هر کجا افکارشان دوست دارند سفر میکند و خودشان را وابسته افکار کهنه و پا بسته نمی کنند.
سلام.
زغبار این بیابان درسته
ممنونم
درود بر صاحب این اثر ، چقدر زیبا چقدر جالب سروده ، من که لذت بردم ،
بسیااااار بسیاااار زیبا
درودی صمیمانه , آقای پیربادیان آیا براتون مقدور هست شعر حلاج شفیعی کدکنی را هم دکلمه کنید؟ باور دارم شنیدن این شعر ناب با صدای رویایی شما لطفی فزون دارد,,,موفق باشید....
ممنون
بنظر من باد پوچی زندگی را معنامیدهد وگون یگ گیاه ریشه داری است که از باد میپرسد به کجا چنین شتابان .
منظوراستفاده کردن وجدی نگاه کردن به زندگیست