الا زمانه ی تکرار نا مرادی ها!-حسین منزوی-دکلمه رضا پیربادیان

الا زمانه ی تکرار نا مرادی ها!
وفور محنت و اندوه و قحط شادی ها

زمان رونق ظلمت٬ کسادی خورشید
-دلم گرفت از این رونق و کسادی ها-

زمانه ای است که انگار٬ عشق زائده ای است-
-نماندی ، و همه عاشقان زیادی ها

ببین به شیوه ی خود ٬قتل عام عشق٬اکنون
از این گروه به آداب خود ٬مُبادی ها

به جز ندای تباهی و مرگ و ویرانی
کسی نمی شنود بانگی از منادی ها

گرفتم این که به نزدیک آن رسید ٬اما
نمی رسد به هدف بار کج نهادی ها

کجاست مرگ که منصور را بیاموزد
از این گروه نوآموز، اوستادی ها

نماز صبح مرا٬ قبله باد مدفن شان
که آبروی زمانند بامدادی ها

الا طهارت خون تو آبروی سحر!
تو از تبار کدام آفتاب زادی؟ ها؟


شنیدن دکلمه با صدای رضا پیربادیان

می کنم الفبا را، روی لوحه ی سنگی-حسین منزوی-دکلمه رضا پیربادیان

می کنم الفبا را، روی لوحه ی سنگی
واو مثل ویرانی، دال مثل دلتنگی
بعد از این اگر باشم در نبود خواهم بود
مثل تاب بیتابی مثل رنگ بیرنگی
از شبت نخواهد کاست، تندری که می غرّد
سر بدزد هان! هشدار! تیغ می کشد زنگی
امن و عیش لرزانم نذر سنگ و پرتابی ست
مثل شمع قربانی در حفاظ مردنگی
هر چه تیز تک باشی، از عریضه ی نطعت
دورتر نخواهی رفت مثل اسب شطرنگی
قافله است و توفان ها خسته در بیابان ها
در شبی که خاموش است کوکب شباهنگی
در مداری از باطل، بی وصول و بی حاصل
گرد خویش می چرخند راه های فرسنگی
مثل غول زندانی تا رها شویم از خُم
کی شکسته خواهد شد این طلسم نیرنگی؟
صبح را کجا کشتند کاین پرنده باز امروز
چون غُراب می خواند با گلوی تورنگی
لاشه های خون آلود روی دار می پوسند
وعده ی صعودی نیست با مسیح آونگی

دانلود دکلمه با صدای رضا پیربادیان

ای لبت ساغر بیجاده من- حسین منزوی -دکلمه رضا پیربادیان

ای لبت ساغر بیجاده من

 بوسه ات ناب ترین باده من

 ادمیزاده واین زیبایی؟

 با تو رازی است پریزاده من

 ای هماغوشی تو مایده من

 وی تنت سفره اماده من

 سر به افلاک رساند از عشقت

دلک خاکی افتاده من

تا ببندم به نمازت قامت

 
بستر وصل تو سجاده من

تا بدانجا که تو هستی برسم

از کجا می گذرد جاده من؟

سرورعنایی وازادی را

از تو اموخته ازاده من

رقم حسن خدا دادی تست

 
هنر طبع خدا داده من

تا به تبیین جهان پردازم

عشق تو فلسفه ساده من

شنیدن دکلمه با صدای رضا پیربادیان

پاییز کوچک من-حسین منزوی-دکلمه رضا پیربادیان

پاییز کوچک من،

گنجایش هزار بهار،

گنجایش هزار شکفتن دارد

وقتی به باغچه می­نگرم

روح عظیم «مولانا» را می­بینم

که با قبای افشان

و دفتر کبیرش

زیر درخت­های گلابی

                                    قدم می­زند

و برگ­های خشک

                        زیر قدم­هایش شاعر می­شوند

وقتی به باغچه می­نگرم

«بودا» حلول می­کند

در قامت تمام نیلوفرها

وقتی به باغچه می­نگرم

پاییز «نیروانا» ست

پاییز نی زنی است

که سحر ساده­ی نفسش را

در ذره­های باغ

                        دمیده است

و می­زند

            که سرو

                        به رقص آید

£

پاییز کوچک من

دنیای سازش همه رنگ­هاست

                                    با یکدیگر

تا من نگاه شیفته­ام را

در خوش­ترین زمینه به گردش برم

و از درخت­های باغ بپرسم

خواب کدام رنگ

                        یا

                        بیرنگی را

                                    می­بینند

در طیف عارفانه­ی پاییز؟

شنیدن دکلمه با صدای رضا پیربادیان

خانم! سلام و شکر که سبز است حالتان- حسین منزوی-دکلمه رضا پیربادیان

خانم! سلام و شکر که سبز است حالتان
کم باد و گم از آینه، زنگِ ملالتان
نیّت به روشنایی چشم شما خوش است
چندانکه آفتابِ تمام‌ست فالتان
رگباری آمدیم و به باغ شما زدیم
پیش از رسیده گشتن اندوهِ کالتان
با چشمتان امیره‌ی دلهای غارتی
عشق آن‌چه می‌برید غنیمتْ حلالتان
تا روزها به هفته و ماه‌ند در گذار
ماییم و انس خاطره‌ی دیرسالتان
انگار قصّه‌ی غم عشقید و بی‌زمان
اینسان که کهنگی نپذیرد مقالتان
عین حقیقت‌ید و به اندازه‌ی خیال
دورید از زوال، چه بیمِ زوالتان؟
تا حسن بر جبینِ شما خطّ خوش نوشت
بد برنتابد آینه‌ی بی‌مثالتان
آلوده‌ی غمیم و غباریم کر دهید،
ما را در آبگیر حضور زلالتان

تا این غزل چریده‌ی آن چشم خوشچراست

خوش بادمان قصیل به کام غزالتان

شنیدن دکلمه با صدای رضا پیربادیان

پاییزی ام بهار چه دارد برای من ؟-حسین منزوی-دکلمه رضا پیربادیان

پاییزی ام بهار چه دارد برای من ؟

عید تو را چه رابطه ای با عزای من؟

با صد بهار نیز گلی وا نمی شود

در ساقه های بی ثمر دست های من

آری بهار خود نه که نام بهار نیز

دیگر نمی زند در ویرانسرای من

جز رنج خستگی و شکنج شکستگی

چیزی نبود ماحصل و ماجرای من

¤¤¤

ای سنگ روزگار ! شکستی مرا ولی

انصاف را نبود شکستن سزای من

شنیدن دکلمه با صدای رضا پیربادیان

دیوانگی زین بیشتر دیوانه جان-حسین منزوی-دکلمه رضا پیربادیان

دیوانگی زین بیشتر ؟ زین بیشتر ، دیوانه جان
با ما ، سر دیوانگی داری اگر ، دیوانه جان
در اولین دیدار هم بوی جنون آمد ز تو
وقتی نشستی اندکی نزدیک تر دیوانه جان
چون می نشستی پیش من گفتم که اینک خویش من
ای آشنا در چشم من با یک نظر دیوانه جان

گفتیم تا پایان بریم این عشق را با یک سفر
عشقی که هم آغاز شد با یک سفر دیوانه جان
کی داشته است اما جنون در کار خویش از چند و چون
قید سفر دیوانه جان ! قید حذر دیوانه جان
ما وصل را با واژه هایی تازه معنا می کنیم
روزی بیامیزیم اگر با یکدیگر دیوانه جان
تا چاربند عقل را ویران کنی اینگونه شو
دیوانه خود دیوانه دلدیوانه سر دیوانه جان
ای حاصل ضرب جنون در جان جان جان من
دیوانه در دیوانگی دیوانه در دیوانه جان
هم عشق از آنسوی دگر سوی جنونت می کشد
گیرم که عاقل هم شدی زین رهگذر دیوانه جان
یا عقل را نابود کن یا با جنون خود بمیر
در عشق هم یا با سپر یا بر سپر دیوانه جان

شنیدن دکلمه با صدای رضا پیربادیان

می ایستی که بیاستانیم-منزوی-دکلمه رضا پیربادیان

می ایستی که بایستانیم؟

نارفیق!

در نیمراهم می نهی که

                                بتنهایی ام؟

جوابم می کنی که

آخرین سوالم را

                 ندیده

                        گرفته باشی؟؟

آه که چقدر بد است

به این خوبی تمام کردن کسی که

قرار بوده  هنوزها تمام نشود

چرا تقلب می کنی قلب من؟

چرا بی قرار قرارهایت می شوی؟

مگر بنا نبود

                   فلسفه بخوانیم؟

                                     تاریخ برانیم؟

                                               عشق بشورانیم؟

حالا چه شده است که ناگهان....

و چه هنگام نا بهنگامی!

که من کفش های توقفم را

                                    هنوز

                                     سفارش نداده ام و

تو می گویی: تمام!

                          تا نا تمام بگذاری

مگر نمی دانستی؟

 مگر نشانت نداده ام

                    راه های نرفته ام را؟

مگر برایت نخوانده بودم

                  شعرهای نگفته ام را؟

شنیدن دکلمه با صدای رضا پیربادیان

دیوانه جان-حسین منزوی-دکلمه رضا پیربادیان

دیوانگی زین بیشتری ؟ زین بیشتر ، دیوانه جان
با ما ، سر دیوانگی داری اگر ، دیوانه جان
در اولین دیدار هم بوی جنون آمد ز تو
وقتی نشستی اندکی نزدیک تر دیوانه جان
چون می نشستی پیش من گفتم که اینک خویش من
ای آشنا در چشم من با یک نظر دیوانه جان
گفتیم تا پایان بریم این عشق را با یک سفر
عشقی که هم آغاز شد با یک سفر دیوانه جان
کی داشته است اما جنون در کار خویش از چند و چون
قید سفر دیوانه جان ! قید حضر دیوانه جان
ما وصل را با واژه هایی تازه معنا می کنیم
روزی بیامیزیم اگر با یکدیگر دیوانه جان
تا چاربند عقل را ویران کنی اینگونه شو
دیوانه خود دیوانه دلدیوانه سر دیوانه جان
ای حاصل ضرب جنون در جان جان جان من
دیوانه در دیوانگی دیوانه در دیوانه جان
هم عشق از آنسوی دگر سوی جنونت می کشد
گیرم که عاقل هم شدی زین رهگذر دیوانه جان
یا عقل را نابود کن یا با جنون خود بمیر
در عشق هم یا با سپر یا بر سپر دیوانه جان

شنیدن دکلمه با صدای رضا پیربادیان

یکشب هوای گریه-منزوی-دکلمه رضا پیربادیان

یکشب هوای گریه
یکشب هوای فریاد
امشب دلم هوای تو کرده است

*

فوج اثیری درناها
                        در باران
شعر مهاجری است
                        که می گذرد
و آن صدای زمزمه وار
که لحظه لحظه
                  به من
                          نزدیک
                                 می شود
آهنگ بال بال شعرم
شعرم هوای نشستن دارد

*

شب را
           تا صبح
مهمان کوچه های بارانی
                                 خواهد بود
و برگ برگ دفتر غمگینم را،
                                  در باران
                                           خواهد شست

آنگاه شعر تازه ام را
که شعر شعرهایم خواهد بود
با دست های شاعرانه ی تو
بر دفتری که خالی ست
                               خواهم نوشت
ای نام تو تغزل دیرینم در بازان!
یکشب هوای گریه
یکشب هوای باران
امشب دلم هوای تو کرده است

شنیدن دکلمه با صدای رضا پیربادیان