سینه مالامال درد است ای دریغا مرهمی-حافظ-دکلمه رضا پیربادیان

سینه مالامال درد است ای دریغا مرهمی

دل ز تنهایی به جان آمد خدا را همدمی

چشم آسایش که دارد از سپهر تیزرو

ساقیا جامی به من ده تا بیاسایم دمی

زیرکی را گفتم این احوال بین خندید و گفت

صعب روزی بوالعجب کاری پریشان عالمی

سوختم در چاه صبر از بهر آن شمع چگل

شاه ترکان فارغ است از حال ما کو رستمی

در طریق عشقبازی امن و آسایش بلاست

ریش باد آن دل که با درد تو خواهد مرهمی

اهل کام و ناز را در کوی رندی راه نیست

رهروی باید جهان سوزی نه خامی بی‌غمی

آدمی در عالم خاکی نمی‌آید به دست

عالمی دیگر بباید ساخت و از نو آدمی

خیز تا خاطر بدان ترک سمرقندی دهیم

کز نسیمش بوی جوی مولیان آید همی

گریه حافظ چه سنجد پیش استغنای عشق

کاندر این دریا نماید هفت دریا شبنمی

دانلود دکلمه با صدای رضا پیربادیان

مرا به جرم همین شعر متهم کردند-محمد علی بهمنی-دکلمه رضا پیربادیان

 مرا به جرم همین شعر متهم کردند

و... در توهم‌شان، فتح بر قلم کردند

سپیده، باز قلم‌ها نوشت از راهی
که پای هم‌قدمی را در آن قلم کردند

مُمیزان، نه فقط بر من و غزل‌هایم
به ذوق بیش و کم خویش هم ستم کردند

دو استکان بنشین، رفع خستگی خوب است
دوباره در دلم، انگار چای دم کردند

تعارفیت به قلیان نمی‌کنم، دودی‌ست
که روشن‌اش به یقین با ذغال غم کردند

دلم گرفته به خود قول داده‌ام اما
برایتان ننویسم چه با دلم کردند

مرا به جرم همین شعر اگرچه قیچی‌ها

به خشم، هفت‌خط از این خطوط کم کردند...

دانلود دکلمه با صدای رضا پیربادیان