توهم با من نمی مانی برو بگذار برگردم
دلم می خواست می شد با نگاهت قهر می کردم
برایت مینویسم آسمان ابریست دلتنگم
و من چندیست دارم با خودم با عشق می جنگم
اگر می شد برایت می نوشتم روزهایم را
و سهم چشمهایم را سکوتم را صدایم را
اگر می شد برای دیدنت دل دل نمی کردم
اگر می شد که افسار دلم را ول نمی کردم
دلم را می نشانم جای یک دلتنگی ساده
کنار اتفاقی که شبی ناخوانده افتاده
همیشه بت پرستم بت پرستی سخت وابسته
خدایش را رها کرده به چشمان تو دل بسته
توهم حرفی بزن چیزی بگو هرچند تکراری
بگو آیا هنوزم مثل سابق دوستم داری؟
خودم می دانم از چشمانت افتادم ولی این بار
بیا و خورده هایم را ز زیر دست و پا بردار
شنیدن دکلمه با صدای رضا پیربادیان
مثل میشه دلنشین
برایت مینویسم آسمان ابریست دلتنگم
یادمه میخوندمش که :
دلم تنگ میشود ، زبانم پس میزند
دافعه از جاذبه سختتر است
من این راه سخت را برای راحت تو میروم
...…....
او حرف زد و من عمل کردم
بگو ایا هنوزم مثل سابق دوستم داری؟خودم میدانم ازچشمانت افتادم ولی اینبار بیا خرده هایم را ز زیر دست پا بردار
سلام شاعر این شعر مریم حاجی حسینی هستند
نام شاعر ترانه هست، ترانه خانم شاعر و حافظ شناس، در شهر شیراز هستند و چندیست از بیماری ام اس رنج میبرن..
ویدئو از خواندن شعرشون در پیج اینستاگرام با آی دی gmtghazal